DIY (Verjaardags)slingers

Voor de verjaardag van Lukas maakte ik, buiten een kroon, ook nog verjaardagsslingers. Ik wilde graag dat zijn leeftijd in de slingers terug te vinden was, maar ik vond het ook fijn als ik hem nog vaker kon gebruiken. Ik bedacht me dat het leuk zou zijn een verjaardagsslinger van Mexicaans tafelzeil te maken met daarbij krijtzeil. Dit is tafelzeil waar je op kunt krijten. Op die manier kon ik met krijtjes elk jaar de leeftijd op de slinger zetten.

Ik maakte ook nog een verjaardagsslinger van stof.  

Een handgemaakte slinger bestellen is mogelijk. Neem bij interesse contact met me op via de email. Er zijn vele mogelijkheden. email: s.vrolijk84@gmail.com 

Foto's:

HeppieZ 

Follow my blog with Bloglovin

DIY Verjaardagskroon

Toen Lukas 1 jaar werd, bedacht ik me dat ik een verjaardagskroon voor hem wilde maken. Ik zocht op pinterest naar ideeën en ging aan de slag met een eigen ontwerp. Ik kocht vilt en elastische band (zo kon Lukas de kroon het jaar daarna eventueel ook nog dragen) en ging aan de slag. Eén laag vilt was niet stevig genoeg, dus ik maakte twee lagen. De elastische band bevestigde ik als laatste. Lukas heeft zijn kroon bijna de hele dag gedragen!

Over een maand wordt Lukas alweer 2 jaar en ik ben nu van plan een kroon van stof te maken. Wordt dus weer vervolgd… 

Foto's:

HeppieZ 

Follow my blog with Bloglovin

Creatief?

Ik creatief? Ik heb mijn moeder heel hard uitgelachen toen ze me jaren geleden zei dat ik nog wel eens een naaimachine zou kopen. Ik had er geen geduld voor en vond het iets voor saaie moeders.

Ik was jong, hip, hield van shoppen, dansen en uitgaan. Niet iemand die thuis achter een naaimachine zou kruipen…

En toen was ik zwanger.  Ik wist niet wat me overkwam! Ik moest voor mijn kind zorgen! Gezond eten, rustiger aan doen, een ‘nestje bouwen’ (babykamer regelen), het huis moest veiliger en….. IK MOEST EEN NAAIMACHINE!! Intussen dacht mijn man dat het na de zwangerschap wel over zou waaien en hij zijn vrouw weer terug zou krijgen… De hormonen hadden het compleet overgenomen.

Ik zocht op zolder naar de naaimachine van mijn moeder en vond deze onder een flinke laag stof. Nadat ik hem had schoongemaakt ging ik aan de slag.

Mijn moeder leefde inmiddels helaas niet meer, dus ik moest zelf uitzoeken hoe zo’n naaimachine werkt.

Zij maakte, toen ze zwanger was van mij, een dekentje voor me. Dit vond ik zo mooi. Nu ze er niet meer is, is dat één van mijn meest dierbare spullen. Dit wou ik ook voor mijn kinderen.

Het zou dus een dekentje worden.

Ik oefende eerst een beetje en maakte een knuffeltje en een knisperdoekje om een beetje handigheid te krijgen erin. Een vriendin van me leerde me hoe de naaimachine werkte (ik wist nog niet hoe om hij moest staan….) en ik kocht alvast stoffen voor het dekentje.

Patronen waren nieuw voor me, maar ik maakte er één voor de deken.

Zonder echt van tevoren na te denken waar ik moest beginnen, ging ik aan de slag. Avonden vulde ik al vloekend en scheldend achter de naaimachine. Het oude apparaat en  mijn gebrek aan kennis en techniek bleken geen goede combinatie. Toch lukte het me een dekentje in elkaar te frutselen en wat was ik trots op mezelf. Ik werd er zo blij van dat ik meteen erachteraan een geboorteslinger maakte. Ik had de smaak te pakken. Toch nam ik me voor naailessen te gaan volgen en zelf een naaimachine te kopen.

Toen Lukas eenmaal geboren was bleek het geen hormonale bevlieging te zijn geweest en mijn man kocht mij een nieuwe naaimachine voor mijn verjaardag. Hij kreeg zijn vrouw niet terug en mijn moeder kreeg toch gelijk!

Inmiddels is Lukas bijna twee jaar en heb ik een dochter van twee maanden oud. Ik heb naailessen gevolgd en heel wat geleerd. Ook voor Nora maakte ik een deken en een geboorteslinger. Deze keer zonder te vloeken, maar vol overtuiging en met een hoop meer kennis. 

Foto's:

HeppieZ

Foto 1: Het dekentje dat mijn moeder maakte toen ze zwanger was van mij

Foto 2: Het dekentje dat ik maakte voor Lukas

Foto 3: De geboorteslinger voor Lukas

Foto 4: De geboorteslinger voor Lukas  

Foto 5: De geboorteslinger voor Nora

Foto 6: Het dekentje dat ik maakte voor Nora 

Follow my blog with Bloglovin

DIY knuffel

Kinderen witte kleding aandoen is het toppunt van waaghalzerij als je het mij vraagt. Toch hou ik wel van een uitdaging en ik kocht Lukas een leuk, wit truitje met een uil erop. Natuurlijk ken ik mijn zoon en ik wist dan ook dat ik heel erg moest genieten van de eerste vijf minuten dat hij het truitje aan had. Langer dan dat zou het namelijk niet meer wit zijn. De trui kon best veel hebben, maar spaghettisaus (ja, ondanks een levensgroot schort) kon het toch niet aan.

Ik vond het zonde om de trui weg te gooien en bedacht dat ik van het uiltje op de trui een knuffeltje wilde maken. De uil vond ik namelijk geniaal!      

Ik knipte de uil uit en ging aan de slag met de naaimachine. Uiteindelijk is het resultaat erg leuk en ‘Pieke’ de uil heeft een vaste plek gekregen in huis.

Foto's:

HeppieZ

Follow my blog with Bloglovin

Welcome @ HeppieZ

HeppieZ?                                                                             

Mijn naam is Suzanne Vrolijk, 29 jaar oud, getrouwd met een geweldige man en mama van Lukas (15-06-2012) en Nora (05-02-2014). Ik werk als gedragstrainer bij de reclassering en ben daarnaast gek op fotograferen en DIY-projecten. Constant ben ik bezig met het zoeken naar inspiratie op het gebied van wonen en daarnaast geniet ik enorm van het moederschap. Ik lees graag de 101 woonideeën, VT wonen en mama bladen zoals Jij en je Kinderen, Ouders van nu, Fabulous Mama en Kek mama.

Ik vind het heerlijk om te koken, nieuwe restaurantjes te ontdekken en leuke dingen te doen met familie en vrienden. In mijn vrije tijd schrijf ik deze blog.

Foto's:

HeppieZ

Foto 1: Mijn Canon EOS 450D, de camera waarmee ik voorlopig nog foto’s zal maken

Foto 2: Nora (althans, haar beentjes)

Foto 3: Lukas

Foto 4: Eén van mijn DIY projecten.

Feel happy @ HeppieZ

Thuis ben ik eigenlijk altijd bezig met mijn kinderen en het maken van foto’s (voornamelijk van mijn twee kids). Ook ben ik regelmatig te vinden achter mijn naaimachine. Overal in huis slingeren tijdschriften, knipsels en boeken waaruit ik mijn inspiratie haal.

Mijn blog HeppieZ zie ik als mijn ‘online’ dagboek, waar ik schrijf over dingen die mij inspireren op het gebied van fotografie, DIY, kinderen en wonen. Daarnaast zal ik mijn foto’s laten zien aan jullie. Ik ben altijd op zoek naar nieuwe uitdagingen en ik wil jullie graag meenemen in mijn ontdekkingstochten. Tussendoor zal ik mijn DIY ideeën & projecten en mijn ervaringen over het leven met een baby en een peuter met jullie delen.